hamechiazhameja

تنوع زیستی، منبع حیات بشر بر روی کرة زمین و مشتمل بر گیاهان و حیوانات و دیگر ارگانیسم‌هایی است که در آب، زمین و هوا زیست می‌کنند و با هم ارتباط دارند. اقیانوس‌ها دربردارندة بیشترین تنوع زیستی در سطح زمین هستند. در عین حال که پیشرفت فناوری فرصت‌های بیشتری را برای بهره‌برداری از منابع طبیعی اقیانوس‌ها فراهم می‌کند، تهدیدات تنوع زیستینیز افزایش می‌یابد. این در حالی است که بخش اعظم اقیانوس‌ها در مناطق خارج از صلاحیت ملی، در معنی دریای آزاد و منطقۀ بستر بین‌المللی دریاها، قرار گرفته‌اند که تحت حاکمیت یا صلاحیت هیچ دولتی نیستند. به‌دلیل اهمیت تنوع زیستی دریایی در مناطق خارج از صلاحیت ملی و بهره‌برداری روزافزون از منابع آن، اهتمام جامعۀ جهانی دربارۀ حفاظت از تنوع زیستی این مناطق افزایش یافته است. خلأهای موجود در نظام حقوقی مناطق دریایی خارج از صلاحیت ملی، ضرورت اقدام مؤثر در حفاظت از محیط زیست دریایی در این مناطق را دوچندان می‌کند.

از جنبه دیگر امنیت غذایی وضعیتی است که همة مردم در تمام ایام به غذای کافی، سالم و مغذی دسترسی فیزیکی و اقتصادی داشته باشند. امروزه بخش کشاورزی به‌منظور پاسخگویی به نیاز روزافزون غذا برای جمعیـت رو بـه رشـد کره زمین و فراهم کردن مواد غذایی کافی و مناسب، به میزان زیادی وابسـته بـه مصـرف مـواد شیمیایی می‌باشد. اما همواره این افزایش تولید با مشکلات زیست محیطی متعـددی ماننـد آلودگی منابع آب و خاک، بروز آفات و بیماری‌های جدید گیاهی، سوء تغذیـه و بیمـاری در اثـر کاهش کیفیت مواد غذایی روبرو شده است. مفهوم تنوع زیستی نیز در این راستا به عنوان یک هدف مطلوب مطرح می‌گردد و دلالت بر حفظ تنوع گیاهی و دامی موجود و یا بهبود آن دارد. تنوع زیستیعلاوه بر تولید موادغذایی اثرات مثبتی نظیر گردش مواد غذایی، کنترل آفات، بیماری‌ها و علف‌های هرز را در بر دارد. تنوع زیستی کشاورزی همچنین در کنترل فرسایش زمین و افزایش کارایی استفاده از نهاده‌ها نقش دارد. تنوع گونه‌ای بالا از طریق تفاوت در چرخه مواد غذایی باعث افزایش حاصلخیزی خاک شده که در نهایت می‌تواند منجر به عملکرد بیشتر گیاهان زراعی نیز بگردد.